Για να είμαι πιο ακριβής, δεν είδα πολλή από την Ουγγαρία αλλά λίγο από Βουδαπέστη και αρκετά από κάποια περίχωρα, περίπου 20-30 λεπτά από το κέντρο.
Ήμουνα εκεί ελάχιστα, ένα ΣΚ όλο κι όλο αλλά με έντονες συγκινήσεις, όχι όλες τόσο θετικές.
Καταρχάς μέναμε σε μια φτωχική περιοχή έξω από τη Βουδαπέστη, όχι ιδιαίτερα όμορφη ή καθαρή μπορώ να πω. Ίσως αυτό όμως να είναι καλό γιατί λειτούργησε η εξής σκέψη στο μυαλό μου: μήπως το ίδιο ισχύει και για όλες τις πρωτεύουσες; Είναι απλά οι ωραίες βιτρίνες ενός κατα τ' άλλα ετοιμόρροπου κτιρίου; Και όντως από τότε, επιβεβαιώθηκα αρκετές φορές. Άλλες πάλι έπεσα κι έξω. Η πρωτεύουσα δεν ήταν το καλύτερο παράδειγμα της χώρας (δες ποστ για Γαλλία και θα καταλάβεις).
Η Βουδαπέστη είχε όμορφα σημεία αλλά λόγω του πολύ κρύου, δεν μπόρεσα να την απολαύσω όσο θα ήθελα. Και τα έκανα όλα με πολλή βιασύνη λόγω περιορισμένου χρόνου.
Στο μέρος που μέναμε πάλι, φάγαμε δείπνο σε ένα ανάκτορο κάποιων λόρδων ή κάτι τέτοιο-οκ, δεν ξετρελλάθηκα. Προτιμούσα να ήμουν κάπου πιο mainstream, να πιάσω τον παλμό της πόλης.
Την τελευταία νύχτα μας πήραν περίπατο στη Βούδα και την Πέστη, ήταν μαγευτικά, αλλά τέτοια παγωνιά να διαπερνά τα κόκαλα μου δεν ξανάνιωσα. Μου άρεσε το έθιμο που έχουν μια συγκεκριμένη μέρα να βγάζουν έξω τα έπιπλα/αντικείμενα που δε χρειάζονται και να τα παίρνει όποιος άλλος τα χρειάζεται ή ο δήμος.
Σίγουρα θέλω να ξαναπάω Βουδαπέστη, δεν της έδωσα όσο χρόνο της άξιζε. Την επόμενη φορά θα προσπαθήσω να βρεθώ με locals να μου δείξουν την πραγματική ζωή της πόλης.
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου