Ωραία εμπειρία! Ήταν ένα όμορφο τριήμερο που πραγματικά δε θεωρώ ότι χρειαζόταν περισσότερο για να δούμε το Βουκουρέστι. Μια overall άποψη που απέκτησα μετά απ' αυτή την επίσκεψη είναι ότι δεν ήταν τόσο παρηκμασμένη η χώρα όσο τη φαντάστηκα (η πρωτεύουσα τουλάχιστον!). Σίγουρα δεν έμοιαζε με άλλες πιο ανεπτυγμένες πόλεις της Ευρώπης, αλλά με τίποτα δε θύμιζε Βελιγράδι ας πούμε. Το ξενοδοχείο μας βρισκόταν σε ένα αρκετά γραφικό τετράγωνο. Τα κτίρια δε θύμιζαν πολύ κομμουνισμό, αν και δεν τα έλεγες και Βιέννη. Και το λουλουδικό πήγαινε σύννεφο! Μα τι ωραία!!! Γιατί να μην το έχουμε κι εμείς αυτό με τα λουλούδια σε αγορές και γειτονιές; Αλλάζει όλο το σκηνικό, ρε παιδί μου!
Περπατήσαμε αρκετά την πρώτη μέρα, ωραίες εκκλησίες, πλατιοί δρόμοι, πράσινο...τα γνωστά που ελκύουν την προσοχή μου. Επαναλαμβανόμενο μοτίβο της παρατηρητικότητάς μου. Πήγαμε στο εθνογραφικό χωριό, αναπαράσταση παλαιότερων εποχών. Με εντυπωσίασε η αρχιτεκτονική και μ' άρεσε πολύ η ιδέα του να αναπαριστούν ολόκληρο το χωριό, ακόμα και τους ανθρώπους του. Κάτι που κάνουμε στην Κύπρο σε μονοήμερα φεστιβάλ σε χωριουδάκια, αυτοί το ανήγαγαν σε open air μουσείο. Οι παραδόσεις τους δε διαφέρουν και ιδιαίτερα από τις δικές μας εντωμεταξύ. Η λίμνη δίπλα όλα τα λεφτά. Και ο πεζόδρομος και η πλατεία δίπλα, μαγικά! Τέλεια για βόλτες και ποδηλατάδες. Υπαίθριες αγορές με όλα τα καλούδια δίπλα από πάρκα. Η αψίδα ωραία, τα μικρά μπιστό επίσης.
Πολύ φτηνά όλα. Το παλάτι ήταν πράγματι τεράστιο, όπως τις περιγραφές που διαβάσαμε. Και μόλις μπήκαμε στο μεγαλύτερο πάρκο του Βουκουρεστίου, κατάλαβα το δράμα των Ρουμάνων φίλων μου που ήλθαν έναν Σεπτέμβριο στην Κύπρο που είχε καύσωνα και απίστευτη σκόνη και μου τηλεφωνούσαν πανικόβλητες ενώ βρισκόμουν στη δουλειά να με ρωτήσουν πού ήταν το πλησιέστερο πάρκο για να παν και να προστατευτούν στη δροσιά και στη σκιά του. Κι εγώ ήμουν κάπως: Πάρκο; Γούοτ ις δις; Και θα το ξαναπώ για χιλιοστή φορά, μα γιατί να μην έχουμε κι εμείς ένα δύο πάρκα και την κουλτούρα του να πηγαίνεις εκεί να χαλαρώνεις τα απογεύματα; Και είμαι κι άνθρωπος που πηγαίνω σχετικά, αλλά και πάλι δεν μπορώ να πω ότι το έχω και συνήθειο, ενώ θα μ' άρεσε.
Στο Βουκουρέστι είχαμε την τύχη να συναντηθούμε με ντόπιους φίλους που μας πήραν σε ένα πολύ παλιό και παραδοσιακό εστιατόριο, όπου απολαύσαμε παραδοσιακό φαγητό σε έναν υπέροχο χώρο. Δοκίμασα και πολέντα. Ακολούθως, πήγαμε στην περιοχή που βγαίνουν έξω οι Ρουμάνοι τρέντι νέοι και είχε μερικά αξιόλογα μπαράκια, στα οποία έπαιζε καλή μουσική και ο κόσμος χόρευε ακόμα κι έξω στους δρόμους. Λάικ. Για να είμαι ειλικρινής, όμως, υπήρχαν και περιοχές που θύμιζαν πολύυυ τουριστικές περιοχές της Κύπρου, όπως Αγία Νάπα, και δεν το εννοώ με την καλή έννοια. Πολλά νέον φώτα, πολλοί κράχτες, τουριστική κουλτούρα. Οι φίλοι μας μας πήραν και σε ένα κλαμπ με λάτιν χορό. Απίστευτο πόσα άτομα ήταν εκεί καθαρά γι' αυτό.
Αν θα ξαναπάω Ρουμανία, δε θα ήθελα να ήταν στο Βουκουρέστι. Έχω μια ολόκληρη λίστα με ωραίους τόπους που μου σύστησαν οι φίλοι μου και ανυπομονώ. Πάντως αξίζει τον κόπο. Go for it!
